تنهایی اولین و آخرین درد انسان است. تنهایی دردی است که همواره سعی می کنیم از آن فرار کنیم اما غافل از اینکه همیشه با ماست؛ در سرشت ماست، هستی ماست. همیشه نسبت میان تنهایی و معنای زندگی برایم سوال برنگیز بوده است. حضور مدام  و احساس عمیق تنهایی ، همیشه احساس بی معنایی را تشدید می کند و من هیچچ موقع نمی فهمم تنهایی رنج آورتر است یا بی معنایی؟