مستند اجتماعی کوتاه ۵۰ نفر، یک سؤال را دیدم. این کار نمونه‌ای از یک پروژهٔ جمعی در سراسر دنیا با همین نام است. چندین و چند فیلم در نقاط مختلف دنیا به همین صورت و با سؤالات مختلف ساخته شده است. یک سؤال واحد را از ۵۰ نفر می‌پرسند، بعد این پاسخ‌ها را در یک فیلم کوتاه جمع می‌کنند و بیننده را در معرض ۵۰ پاسخ متفاوت قرار می‌دهند. جهان بینی‌های افراد و دیدگاه انسان‌های گوناگون درباب زندگی، مرگ، خدا و خیلی چیزهای دیگر از لابه لای این پاسخ‌های کوتاه به خوبی به چشم می‌آید. سایتی هم با همین نام در اینترنت هست که امکان می‌دهد پاسختان را مکتوب کنید. بعد هر کسی می‌تواند پاسخ‌های مختلف به یک پرسش واحد را ببیند. پروژهٔ تأمل برانگیز و جذابی است. توصیه می‌کنم وقت بگذارید و فیلم‌های تهیه شده از شهر‌های مختلف را ببینید. اما به طور خاص توصیه می‌کنم فیلم ایرانی این مجموعه را از دست ندهید. کمی حال آدم را خراب می‌کند ولی خیلی حرف‌ها دارد. راستش بعد از دیدن این فیلم خیلی دلم به حال خودمان سوخت. پرسش این بود: اگر قرار باشد تا آخر امروز یک آرزوی شما برآورده شود، آن آرزو چیست؟ بعد جواب‌ها را که می‌شنوی می‌بینی چقدر حال ما بد و چقدر سقف آرزو‌هایمان کوتاه است. پُریم از حسرت و نگرانی. هم در حین دیدن فیلم و هم پس از آن مدام از خودم می‌پرسیدم: چه باید کرد؟